Hoş geldin, yeni yaşım…
Bir yıl daha yaşlandım bugün, bir yıl daha olgunluğa erdim ve en önemlisi de bir yıl daha büyüdüm..
Kimi zaman mutluluklar biriktirdim heybemde,
Kimi zaman hüzünlere kapılar araladım.
Kimlerin yaralarını sardım, kimlerin yaralarına sarıldım belki de..
Hep sevdim,
Hep sevilmedim belki de.
Hep dinlemeye çalıştım, anlamaya, dertler ile hemhâl olmaya çalıştım.
Ağladım, çok ağladım ama, içime ağladım. Duyanlar olmuştur belki, kim bilir..
Ağlattığım da oldu.
Güldüm, gülümsemeyi sevdim ve gülmeyi seçtim. Her şeye rağmen, bütün olumsuzluklara, yaşanmışlıklara ve imtihanlara rağmen güldüm.
Hoş geldin yeni yaşım, neler getirdin kendinle kim bilir?
Hangi tecrübeleri bu yıl seninle yaşayacağım?
Hangi pişmanlıkları, hangi yeni kişileri, yeni karakterleri, yeni günleri seninle yaşayacağım?
Ama hep de şunu bilirim,
“Gerçek şu ki; tüm iyi şeyler “Sabırdan sonra” gelir.
Hayat… Neler yaşattı bize…
Hayat bana ne yaşatırsa yaşatsın, canımı ne kadar acıtırsa acıtsın ve hayatıma giren iyi ya da kötü insanlara rağmen asla kendim olmaktan ve aldığım her nefes için mutlu olmaktan vazgeçmeyeceğim.
Bir gün…
Bir gün, o çok sevdiğimiz sokaktan son kez geçeceğiz.
Bir gün, yürüyüş yapmış olduğumuz parktan son kez yürüyeceğiz.
Bir gün, en sevdiğimiz kitapçıdan en sevdiğimiz kitapları son kez alacağız.
Bir gün, en sevdiğimiz arkadaşımızla son kez görüşeceğiz veya son kez telefonla konuşacağız.
Bir gün, annemizin yanaklarından son kez öpeceğiz.
Bir gün, babamıza son kez bir bardak su getireceğiz.
Bir gün, dedemizin ellerini öpüp son kez bayramını kutlayacağız.
Bir gün, ablamıza son kez derdimizi anlatacağız.
Bir gün, gökyüzüne bakıp son kez derin derin nefes alacağız.
Ve bir gün, son gün olacak…
Ve o son günden habersiz olacağız.
‘Son Kez’lerimizi geç olmadan yapmaya bakalım. Son kez’lerimizi en içten, en kalpten yapalım. İçten gülelim, içten ağlayalım, içten konuşalım, içten öpelim, içten nefes alalım…
Kurduğumuz hayatın içinde sanırken kendimizi, dışında olmayalım.
Her şeyde bir payız.
Bazen hiçbir şeyiz,
Bazen bir şeyiz.
Bunu biz belirliyoruz.
Çok üzgünüm ama, yaşamak bazen umurumda…
Hoş geldin, yeni yaşım…
Yazan , Tuğba Hatipoğlu ( ÇOMÜ İlahiyat )
