-I-

İlk sayfadır bu

Hayatıma dair açtığım

Dipsiz mağara kadar ürpertir beni

Gözlerimin yeşilliğine çalınan

Heves birikintileri

Kâm almaya bırakılmıştık

Şehrin kollarına

Râm olarak uyandırıldığımız bir sabah

Ve hayat

Doğurgandı

Taşıyacak kadar

Tek batında

Tüm paradoksları

İfratları ve tefritleri

Her vesile ile yapışılan

Tevessüle şayan idolleri

                                                            -II-

Bu sahne

Bu dekor ürkütüyor beni

Sükût orucuna niyetlendiğim her sabah

Yapıştırılıyor ağzıma

Hiç tanımadığım küfürler

Bu modernizm ürkütüyor beni

Her gün terk eder yuvasını

Yeşilimtırak gözlerim

Ölümünü reklam yapıp

Öldüren fanileri gördükçe

Ayağımı kaydırıyor her adımda

Hayata viagra kusan kaldırımlar

Ve tüm piç vitrinler

Çekiştiriyor

Hayata dair tüm saflığımı

                                                         -III-

Ey bukalemun doğuran hayat

Tüm renklere makyajı sen öğrettin

Artık renk körleri prim yapıyor

Ve çağın tüm aşklarını

Bukalemunlar yükleniyor

Âh sen ne ressamsın

Senin tuvalinden fışkırır

Şehrin suratına

Haykırışlar kahkahalar

Çığlıklar

Ve karınca sesli palyaçolar

Ey ins

Ey beşer

Dinle şu vaveylâyı

Her şey insanlar gülerken oluyor

Mutluluğu tanrılaştırırken

Haber bültenleri

Sizden her dâim gülmenizi bekliyor

Yaşamın yüksek seviyesi

Ben bu transparan gülücükleri

İyi tanırım

Sabıka kaydına gerek yok

Eğer dikkatli bakarsanız

Sahnedeki rolünüzün farkına varırsınız

Size suflörlük yapanın

Papağan olduğunu

Ve tek izleyicinin kendiniz olduğunu

Duyduğunuz tüm alkışların

Kalp atışlarınız olduğunu

Anlarsınız

İşte o an

Gözlerinize çekilen tüm renkler

Aslına döner

                                                             -IV-

Gel benim ölümüm

Gel hayatımın kapanmayacak parantezi

Ölümüm (ölüm…

İçine ne varsa atıyorum

Tüm eski ve yeni düşüncelerimi

Günaha ve sevaba meyilli adımlarımı

Kardeşlerimden sayısını bilmediğim

Ebeveynimden öf’leri sayamadığım

Karım ve çocuklarımdan

Kaçacağım tüm siyah yüzleri

Ve

Tüm beyaz noktacıkları

Zerrelerime kadar işleyen

Hayata dair ne varsa ÖPS’ye teslim

                                                           -V-

Gel benim ölümüm

Seni tanıştırayım

Tanıyan herkesle

Senden korkan

Seni bekleyen

Fanilerle

Ey benim ölümüm

Beni sar

Beni sars

Beni yut

Beni tut

Beni vur

Bende dur

Ben seni akrebin üzerinde bekliyorum

Etrafım ateş topu

Yazan, Ali Osman Balcı